Meni-meni hayotim o'tadi ko'chada,
Zo'r ashula eshitaman erta-kechada.
Urilaman-turtilaman go'zal qizlarga,
Do'slar bilan yurganimda kichkina ko'chada. Erinmasdan taksofonning oldiga borib,
Jeton olib o'sha eski nomerni terib.
Oshna-do'stlarimni chaqiraman bir pastda,
Yetib kelar tezda, mashrutkada-mazda. Davay kezamiz ko'chalarni,
Va ko'cha o'rgatar ko'p narsalarni.
Davay kezamiz ko'chalarni,
Va ko'cha o'rgatar ko'p narsalarni. Onam urushar ko'chda ko'p yurmagin, deb,
Ko'cha mening hayotim, ey aziz onajon.
O'rgatadi meni juda ko'p narsalarga,
Yo'qchilikdan qiynalmasdan yaxshi yashashga. Uylanmayman, hali yoshman, deb aytsam paxan,
Onajonim topibdi voydod bitta sanam.
Sanamni ko'rib yuragim torti orqaga,
O'sha-o'sha bormay qo'ydim o'z maxallamga. Davay kezamiz ko'chalarni,
Va ko'cha o'rgatar ko'p narsalarni.
Davay kezamiz ko'chalarni,
Va ko'cha o'rgatar ko'p narsalarni. Davay kezamiz ko'chalarni,
Va ko'cha o'rgatar ko'p narsalarni.
Davay kezamiz ko'chalarni,
Va ko'cha o'rgatar ko'p narsalarni. Davay kezamiz ko'chalarni,
Va ko'cha o'rgatar ko'p narsalarni.
Davay kezamiz ko'chalarni,
Va ko'cha o'rgatar ko'p narsalarni.
|
